Voor deze twee jongens. Onze gekke, grappige, lieve, knuffelige boys.
Afgelopen weken ging het super fijn zo samen thuis. We hebben een balans gevonden in ons werk, huiswerk van school, tijd voor onszelf en tijd met het gezin. En dat allemaal in 24 uur op 1 dag.
Vandaag hadden de jongens naar elkaar toe een ‘kibbel-dag’, ze kregen om elk stuk speelgoed woorden of gepiep met elkaar. Ik probeer dan te zorgen dat ze niet verder ruziemaken, maar dit de hele dag door is zeer vermoeiend. Voor mij zijn dat extra prikkels.
Los daarvan had ik vandaag super veel creatieve ideeën om mee aan de slag te gaan. (Nee helaas kun je een creatief brein niet uitschakelen of uitstellen.) Ik wil het dan zo graag meteen uitwerken, dat ik hierdoor van binnen gefrustreerd raak en dan zie ik die komende weken niet zitten dat we nog geen opvang hebben en manlief wél 5 dagen moet werken. Waar blijft míjn tijd die ik dan niet in mijn bedrijf kan stoppen?
Vanavond vroeg iemand mij hoe het met mij ging, ik stuurde bovenstaand verhaal. Waarop zij antwoordde met: “Ja snap ik hoor. Maar het is ook wel weer zonde om dan gefrustreerd te raken. Ook voor het koppie. Misschien kan je beter deze periode even loslaten dat je aan je bedrijf moet zitten. Schrijf je ideeën even op voor later. Misschien is het ook goed om even meer rust te nemen deze periode. Geniet lekker van de fijnheid met je kids en gezin. En lekker genieten van de zon, chillen, boekjes lezen, relaxen. Bedrijf kan je weer oppakken later. Rent niet weg ☺️”
Hierdoor besefte ik dat ik heel erg geniet van het NU, hoe we zoveel samen zijn met ons gezin en ik zoveel tijd met de jongens kan doorbrengen. En hun naar elkaar zie groeien tot beste vrienden. En ze zijn ook niet eeuwig zo klein meer, dus toen ik dit besefte, voelde ik mij ook meteen rustiger worden.
Ik weet ook dat ik gespannen raak als ik mega veel wil doen, maar tegelijk mama wil zijn. En andersom als ik mama ben, komen er ook opdrachten binnen of verzin ik dingen om te gaan doen qua fotografie. Automatisch krijg ik dan ‘kortsluiting’ hahaha ja ik kan erom lachen. Maar dat voelt helemaal niet fijn. Daar wil ik dan meteen iets mee. Gelukkig heb ik veel handvaten hoe ik hiermee om kan gaan.
En 1 daarvan is de rust weer opzoeken en in het moment ZIJN.
Wat is nu belangrijk en wat kan wachten? Wat voelt voor nu goed om te doen en wat niet? Kun je hulp hierbij krijgen of kun je het uitstellen? Allerlei vragen die ik mezelf kan stellen, waardoor het ook rustiger in mijn hoofd wordt.
Ik heb mij in geen tijden, misschien wel nog nooit van mijn leven, zo ontspannen en goed gevoeld als sinds de ‘lockdown’. Geen verplichtingen, rust, geen extra prikkels, noem maar op. Heerlijk. Maar dat betekent niet dat ik altijd zo wil leven, want ik ben nou eenmaal een ambitieus persoon en ik wil zo graag groeien met mijn bedrijf, dat ik nu wil doorpakken. Ik heb een enorm mooie online business coaching cursus gevolgd bij Wil+ People en dat is nu klaar, maar daar houdt het niet op, ik wil al het geleerde graag toepassen in mijn bedrijf en achter de schermen. Dus kom maar op met TIJD die ik hieraan kan besteden.
Voor nu ben ik weer ontspannen en morgen is er weer een nieuwe dag, met nieuwe kansen. En tot we weer ‘vrij’ rond mogen lopen, zorg ik dat ik elke dag mét de dag leef, want verder kan ik niet kijken momenteel. Genietend van de momenten die ik nu heb, met de meest dierbare personen in mijn leven.
